روزی روزگاری داداش انقلاب!

یکی بود یکی نبود ... یه دیو سیاه بود که زمونه رو تیره و تار کرده بود برای مردم کشورش. تا این که سیدی از شرق به پا خاست فریاد کشید الله اکبر.خون دل مردم به جوش اومده بود و از پاره های پیکرشون به درو دیوار می ریخت . مردم مثل پروانه دور شمع وجودش جمع شدند و رفتند به جنگ دیو سیاه  و دماغ خودشو ارباباشو به خاک مالیدند.سید عزیز و بزرگوار تمام انقلاب را از آن مردمی می دانست که جانفشانی کردند و جز خدا هیچ پناهی نداشتند و فقط برای خدا قیام کردند.

آن پیر و بزرگ مردم و آن پدر ملت هیچ گاه خود را صاحب،سرپرست وپدر انقلاب نخواند و تا آخر عمر شریفش انقلاب را هدیه خداوند و از برکت حضور مردم می دانست.و مردم را ولی نعمتان 

انقلاب پیروز شد و بزرگان انقلاب با تفویض مردم بر عرصه قدرت نشستند و کمربه خدمت به ملت بستند. سالها گذشت و مردان سیاست کمی درگیر سیاست شدند و روحیه انقلابیشان تعدیل شد.کارگزاران مردم کارگزاران دولت شدند و نیاز شدید به افراد تحصیل کرده موجب شد تا برخی از بزرگان که جز به فرزندان خویش اعتماد نداشتند نورچشمان را به دیار غرب بفرستند تا درس بخوانند و برگردند و کارگزار مردم یا همان دولت بشوند.

آقازاده ها رفتند و برگشتند و مدتی کارگزاری و خدمات شایان توجه کردند که همه مردم شرمنده خدمات شبانه روزی و بی ادعای این عزیزان شدند.

در این میان فرزندان یکی از آقایان ادبیات جدیدی در حوزه سیاست راه انداختند که  مردم با این ادبیات مشکل داشتند. یعنی یه جورایی اذیتشون می کرد.حالا می گم چرا..

البته ادبیات پدر بزرگوارشون شاید اونا رو تو این ورطه انداخت. ایشون معمولا تو مصاحبه می فرمودند محسن ما مهدی ما فائزه ما یاسر ما و الی آخر ایدهم ا...

خب معلومه این جور مواقع بچه ها هم اقتدا میکنند و این ور اونور میگن "بابا فرمودند" "پدر نظرشون این است" بابا پدر همه هستند" یا" پدر فقط بابای ما نیستند پدر کشور هستند"و امثالهم

البته مدتی بود به این ادبیات عادت کرده بودیم و خیلی محل نمی ذاشتیم تا این که جدیدا یکی از این آقازاده ها حرفی زدند که البته نه این که مهم باشد بلکه از باب مزاح کمی جای پرداخت دارد. ایشون فرمودند: "بابا انقلاب را فرزند خود می داند!" یعنی بابا پدر انقلاب هستند! القاب زیادی تو این سالها در باب ایشون شنیده بودیم  پدر سیاست،پدر اقتصاد،پدر مدیریت،پدراعتدال،پدراحزاب،پدرتاریخ انقلاب،پدر سازندگی و هزاران عنوان و لقب دیگر اما پدر انقلاب انصافا و حتما و قطعا قبای بسیار گشادی بر تن حضرتشان است.  البته گاها دیده شده است که حضرت پدر انقلاب را نصیحت میکند و کسانی که اینگونه رفتار ایشان را نمی توانند توجیه کنند از این به بعد با این نگرش به سخنان ایشان نگاه کنند که نصیحت دلسوزانه یک پدر به فرزند است! منسوبان حضرت امام عزیز(ره) بنیانگذار این نهضت عظیم نیز این ادعارا ندارند که همچین انتظاری هم از این خانواده بزرگ و کریم می رود اما نمی دانم چگونه برخی به خود اجازه همچین افاضاتی را می دهند.

اگر همه در برابر این حرف ایشون سرتصدیق بجنبانیم خب باید تبعاتش رو هم تحمل کنیم چون در این صورت خود این آقا زاده و برادراش میشن داداشای انقلاب وخواهراشون  آبجی انقلاب ومادر محترمه مادر انقلاب .داماد ها داماد انقلاب و الی آخر مگه میشه دیگه جمعش کرد. اون موقع قوه قضائیه مورد هجمه رسانه های بیگانه قرار میگیره که انقلاب داداش مهدی و آبجی فائزه اش را محاکمه کرد و به زندان انداخت. برای جلوگیری از همچین هجومی از سمت رسانه های دشمن دو راه داریم یا پدر از پدری انقلاب استعفا بدهند و به همون پدر های ذکر شده در بالا اکتفا کنند و یا نظام هرچه سریعتر آبجی انقلاب را آزاد و از داداش انقلاب رفع اتهام نماید.