چرا هاشمی هی می آید؟

چرا هاشمی هی می آید؟ 

محمدحاشر  یزدانی

هاشمی رفسنجانی نامی مبهم ،پیچیده،غیرقابل پیش بینی و شاید غیر قابل اعتماد برای سیاسیون  و جریانات سیاسی است کنش های سیاسی ایشان معمولا طوری انجام می شود که واکنش های متفاوتی را بر می انگیزد البته خود آقای هاشمی نقش بسیار تعیین کننده ای در ایجاد شدن این قالب برای چهره خویش داشته است. دوران بعد از انقلاب ر ا اگر به صورت گذرا پیگیری کنیم شخصیت هایی بعضا متفاوت از ایشان دیده شده است. 

                         

هاشمی قبل از انقلاب، هاشمی دوران جنگ،هاشمی دوران سازندگی،هاشمی دوران اصلاحات، هاشمی دوران مهرورزی و عدالت اگر چه هاشمی های فوق شاید تناقضات شدیدی داشته باشند اما خط مشخصی که در اندیشه های پیدا و پنهان ایشان حضور داشته ودارد ،دنبال شده است. 

هاشمی در انتخابات مجلس ششم مورد لعن و نفرین اصلاحات و هوادارانش است . در حالی که در سال 84 ناگهان تمامی ظرفیت اصلاحات پشت سر وی قرار می گیرد.

علاوه بر کنش ها واکنش های سیاسی ایشان نیز غالبا بر پایه اعتقاد راسخ به صحیح بودن عقیده و نظر خویش انجام می شود. خاطرات شخصی منتشر شده از آقای هاشمی به خوبی و روشنی گویای این روحیه در این شخصیت سیاسی است.   

عدم پذیرش شکست در انتخابات نیز از همین روحیه نشات میگیرد ایشان علاوه براعتقادی که گفته شد مردم را نیز همیشه و دائم العمر وفادار به ایده های خویش میداند و هرگاه شکست خورده نتایج انتخابات را نپذیرفته است.

بحث در این مقوله فراوان است اما نکته ای که در این یادداشت میخواهیم به آن بپردازیم دلیل اعلام حضورهای هاشمی در انتخابات های ریاست جمهوری است. ایشان برهمان مبنا که به صحت اعتقادات مدیریتی خویش اطمینان راسخ دارد تنها راه هدایت کشور را پیروی از مسیری میداند که خود تعریف کرده و 8 سال به طور مستقیم و 8 سال غیر مستقیم بر سیستم اجرایی کشور تحمیل کرده است. خطری که ایشان برای این مسیر احساس میکرد و می کند حضور اندیشه های آرمانی و انقلابی در راس مدیریت اجرایی کشور است. حضور یک چهره انقلابی با خصوصیات و شاخصه های بسیجی محور به عقیده جریان هاشمی یک سم مهلک برای کشور است و لازم است تا به هرطریق از حضور و بلوغ همچین جریاناتی در رسیدن به راس مدیریت اجرایی کشور جلوگیری کنند. لذا هاشمی رفسنجانی هرگاه احساس میکند قدرت نمایندگان جریان ارزشی انقلابی درحال تاثیرگذاری بر روند انتخابات است پا در میدان نهاده و سعی میکند اوضاع را به تعادل بکشد و در این راه انبوهی از مدیران و کارگزاران دارای اندیشه مشترک به ایشان وی را همراهی تاکتیکی و تکنیکی میکنند.

در انتخابات 84 ایشان مدام تذکر می دادند که اگر کسی بیاید که که در حد ریاست جمهوری باشد نیازی به حضور من نیست و این درحالی بود که آقایان احمدی نژاد،قالیباف،ولایتی،لاریجانی و رضایی رسما اعلام حضور کرده بودند درواقع به نظر حضرت هاشمی این آقایان در حد ریاست جمهوری نبودند. ایشان یا خودشان در حد ریاست جمهوری هستند ویا کسی که 100 در صد مطیع و در عمل و گفتار شبیه ایشان باشد. در آن سال آقای هاشمی در ادبیاتی نامناسب نامزدهای حاضر را کوتوله خواندند.

عملکرد هاشمی در سال 88 نیز حاکی از همین اندیشه و اعتقاد ایشان بود و برای جلوگیری از موفقیت اندیشه مبتنی بر گفتمان های اصلی انقلاب حاضر به هرگونه هزینه شد.

حضور هاشمی در این دوره نیز برهمین نظریه قابل تحلیل است. گفتمان انقلاب اسلامی در این دوره بسیار پروپیمان حاضر شده و با کاندیداهای متعدد آماده رقابت می گردد. هاشمی تمامی تلاش خود را جهت ایجاد یک قطب قوی در برابر این گفتمان انجام داد و آنگاه که نمایندگان ایشان نتوانستند یک جهش قابل توجه ایجاد کنند لازم بود تا سونامی ثبت نام هاشمی بتواند این جهش را ایجاد کند.

هاشمی آمده است تا با فضا سازی رسانه های حامی و کارتل های اقتصادی که هرچه دارند مدیون دوران کارگزاران هستند به عنوان ناجی اقتصاد کشور معرفی شده و برموج گرانی های و مشکلات اقتصادی سوار شده و مانع از رسیدن صدای گفتمان انقلاب به توده مردم شود.

امید است نمایندگان گفتمان انقلاب اسلامی آقایان حداد،ولایتی،جلیلی،لنکرانی و زاکانی با همراهی و همگامی رقابتی مومنانه را در عرصه انتخابات به نمایش گذارند و با رویکردی روشنگرانه و وحدت محور صدای مستضعفین انقلاب را محکم تر و شیواتر فریاد کنند.