تندیس تلخک بلورین!

محمد حاشر یزدانی:"سال های بسیار دور در آن زمان هایی که یکی بود و یکی نبود؛ هنرورانی بودند در دربار پادشاهان که نان به شادی پادشاه می خوردندی و سعی در خنداندن و سرگرم کردن شاه  نمودندی . کلا رفتار و گفتار و کردارشان طوری بود که شاه را خوش آید و لبخندی بر لب مبارکش بنشیند و ران مرغی ، سیب گاز زده و یا جام نیم نوشیده شده ای جلو یشان بیندازد تا ارتزاق کنند. این هنرور درباری نامی نداشت جز"تلخک" البته تلاش های تلخک فقط لبخند بر لبان شاه می نشاند و حاضرین معمولا از لوس بازی های وی  صفرایشان می فزود و احتیاج به طبیب می یافتندی...."  ("تاریخ تلخک ها " سده پنجم شمسی..! )

تلخک ها در زمان خویش عنصر جدانشدنی هر درباری بودند و تاریخ اذعان دارد که دربار بدون حرمسرا دربار می شد اما بدون تلخک اصلا و ابدا!

بعداز رنسانس دیگر کسی حاضر به پذیرفتن نقش خفت بار تلخک نشد و حتی در نظام های پادشاهایی امروزی نیز دیگر چیزی به نام تلخک مرسوم نیست البته این بدان معنا نیست که پادشاهان میلی به تلخک نداشته باشند، میل دارند حتی بیشتراز قبل اما دیگر کسی قبول نمی کند که در انظار عمومی نقش تلخک را بازی کند. شاید در نهانخانه ها هنوز باشند تلخک هایی که زور می زنند تا ارباب بخندد.

اما در پدیده ای تاریخی و غیر قابل باور برای تمامی علمای باستان شناسی و متخصصین تاریخ هنر نشانه هایی از بازگشت این هنروران بی مزه  به عصر معاصر در اولین  جشنواره بین المللی فیلم تدبیر و امید... ببخشید( فجر) دیده شد.

این بازگشت تاریخی که دهان خیلی ها را از تعجب مدتها بازنگهداشت آن چنان نخ نما و محسوس بود که تلخک های قدیم لنگ های خویش را فرش قرمز جشنواره کرده و بازیگران و مجیز گویان  کلیپ  "حالمون خوبه" رو حسابی تشویق نمودند.

حضور این مجیزگویان  در برنامه ای تلخک محور و اجرای آنها در برابر میلیون ها نفر بیننده که چشمانشان از این همه خودشیرینی دولتی گشاد شد، باور نکردنی بود.

نکته تعجب برانگیز و عبرت آموز این بود که کسانی با افتخار در کسوت "تلخک" لبخند بر لب دولت مردان می نشاندند که سالهاست در پز روشنفکری هرکس را که ذره ای با ایشان مخالفت دارد متهم به ریزه خواری ،جیره خواری  و مزدوری می کنند!

کسانی که بازیگران فیلم هایی که با عقایدشان نمی خواند را هو کرده از مراسم بیرون انداخته و برای نشاندن بادمجان زیر چشمش از هم سبقت می گیرند(درگیری آقای "کمال ت" و خانوم "باران ک" با آقای  نورایی به جرم بزرگ بازی در قلاده های طلا) اکنون خود سینه چاک و مجیز گوی  دولت شده و با تمسخر و توهین دولت قبل در برابر چشمان میلیون ها نفر تلخک می شوند!

تعداد معدودی از هنرمندان اصیل البته در برابر این پدیده پست مدرنیستی واکنش نشان دادند اما خب خیلی ها هم اگرچه تلخک نیستند اما بالاخره بدشان نمی آید لبخند رضایت بر لبان دولت مردان بنشیند تا حال مدیران قبل گرفته شود!

نامی که  برای این هنرنمایی تعجب آور که شاید بتوان در جشن های کشور های گوگولی عربی شبیه اش را یافت وبرای این  پدیده زشت و کاملا غیر روشنفکرانه زیبنده است  "بازگشت تلخک ها" است.

 و برای جشنواره ای که به جای نقد و تحلیل و بررسی تخصصی آثار هنری، کارش به تمسخرو توهین مدیران قبلی که نیستند تا ازخود دفاع کنند می رسد نامی جز" اعتدال تدبیری"  زیبنده نخواهد بود!

ناگفته نماند که فریاد اخلاق اخلاق همین عده معدود در این هشت سال گذشته گوش فلک را پر کرده بود.

به نمونه ای از هنرنمایی غلو شده تلخک های امروزی توجه فرمائید:

·        قربانتان گردم از وقتی شما بر کرسی ریاست جلوس کردید حتی خود کرسی هم حالش خوبه چه برسه به چاکران دستبوس!

·        فدای آن سبیلتان تو این 8 سالی که معلوم نبود کدام دیار باقی بودید اون قبلی انقدر مارو می زد که نگوو  ببین اووف شده.. حالمون خوب نبود شما که اومدید یهویی حالمون خوب شد.

·        تلخک بلاگردانتان من حاضرم برای خنداندن مردم حتی شلوارم را هم در بیاورم اجرا کنم خدمتتان؟

·        ای جاااان ای جاااان این بوی خوش از کجاست؟ نمی دانم ازکجاست اما هرچه هست بوی تدبیر و امید است.

·        همه حاضرین دورتان بگردند قربان آن تار مژگانتان، هنر از وقتی شما آمدید یه ریز دارد میخندد.

·        ای جگرتان همیشه خنک باد که جیگرمان خنک شد از ریاستتان!

·        دورتان بگردیم مثل فرفره، از اون شکلات خوری ها به ما ندهید از این همین ها بدهید.

مجری دلبر برنامه: الهی من قربون دلبری همتون تندیس تلخک بلورین که قراره از امسال اهدا بشه تعلق می گیرد به کی؟ اوا تورو خدا شما 6 نفر چرا همتون کنار همید؟ آها بله به همتون... به افتخارشون!