چه کسی در راس همه امور است؟

همانطور که شنیدید و خواندید و دیدید مدتی پیش در پی اظهار نظر رئیس جمهور درباره این که اکنون دولت در راس امور است و مجلس در نظام پارلمانی نخست وزیری در راس اموربه حساب می آید، موجی از تحلیل ها و واگویه ها در رسانه ها منتشر شد.مجلسی ها اعتراض های خویش را آغاز کردند که ما در راس اموریم و دولتی ها هم از این ور کشیدند که ما دراس اموریم. 

عده ای هم فریاد وا اماما سر دادند که احمدی نژاد نظرات متقن امام را تفسیر به رای سیاسی میکند! 

حضرت امام(ره) میفرمایند: «مجلس در رأس امور است، یعنی یک مجلس خوب همه چیز را خوب می کند و یک مجلس بد همه چیز را بد می کند» 

حال میبایست بر تفسیر این کلام حضرت امام نشست که معنای در" راس امور است" یعنی چه؟  

د حالی که خود امام عزیز که رضوان خدا براو باد درراس امور بودن را بلافاصله در همان جمله بعدی معنا کرده اند  اما برخی از مجلسیون با برگزیدن همان جمله اول اصرار دارند که مجلس در راس امور است بدین معناست که از نظر سازمانی ارجحیتی نسبت به سایر قوا دارد.

اما به راستی آیا در نظام ما مجلس در راس امور است؟ دولت در راس امور است؟ قوه قضائیه در راس امور است؟  در قانون اساسی بر تفکیک واستقلال قوا تاکید شده است و از وظایف مقام ولایت فقیه نظارت و ایجاد هماهنگی بین قوا ذکر شده است. فرض کنید معنای این جمله پیر مراد ما "مجلس در راس امور است" این باشد که مجلس نسبت به دولت و قوه قضائیه ارشدیت دارد بنابراین در زمانی که اختلافی بین قوای دیگر با مجلس پیش بیاید بنا بر این تاویل میبایست نظر مجلس ارجحیت داشته باشد.اما تاریخ انقلاب ما گواه است که هیچگاه نظر حضرت امام براین نبوده است که در موارد اختلافی بین مجلس و دیگر قوا ،مجلس ارشدیت دارد. بلکه معمولا هیئتی و یا مجمع تشخیص مصلحت مامور حل مناقشه میگردد.

بنابراین پرواضح است که قوا به موازات یکدیگر و درراستای انجام ماموریت خویش تلاش میکنند. و درصورت ایجاد اختلاف این مقام ولایت امر است که تدبیر نموده و حل اختلاف می نمایند.

بنابراین به راحتی میتوان دانست که معنای این جمله امام عزیز"مجلس در راس امور است" به معنای اهمیت جایگاه مجلس است. و نوعی تاکید و انذار به نمایندگان مجلس که مراقبت بیشتری نسبت به سایر قوا نسبت به نفس و وجدان کاری داشته باشند. زیرا یک قانون خوب میتواند کار ده ها دولت را آسان کند و یک قانون نامتناسب ممکن است دهها دولت را دچار دردسر کند.

اگر منصف باشیم یه راحتی میتوان معنای مورد نظر بنیانگذار انقلاب اسلامی  را دریافت که در راس بودن یعنی مهم بودن نقش و جایگاه مجلس نه این که دیگر قوا زیر دستی مجلس حساب شده و در مباحث موازی تابع دستورات مجلس باشند.

طبیعی است که اگر قانونی در مجلس تصویب شد و در شورای نگهبان به تایید رسید هم برای دولت و هم برای قوه قضائیه لازم الاجراست اما این هیچ گاه بدین معنا نیست که در موارد اختلافی نظر مجلس فصل الخطاب است. گمان نمی کنم هیچ کدام از عزیزان نماینده این نظر را داشته باشند که جایگاه مجلس در موارد اختلافی با دیگر قوا جایگاه فصل الخطاب بودن است.زیرا این جایگاه طبق قانون اساسی ما برای مقام ولایت امر تعریف شده است.

اما با تاویل در راس بودن مبنی بر اهمیت فوق العاده جایگاه مجلس و حرمت این جایگاه و لزوم رعایت این شان و جایگاه توسط همه به خصوص نمایندگان جمله پرمغز حضرت امام (ره) بسیار زیبا معنا خواهد شد. که دقیقا معنای مورد نظر ایشان خواهد بود.