جمهوری اسلامی یا جمهوری دموکراتیک اسلامی؟

جمهوری اسلامی یا جمهوری دموکراتیک اسلامی؟

امام خمینی (ره): جمهوری دمکراتیک نه، جمهوری دمکراتیک اسلامی نه ،جمهوری اسلامی !  نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر

این جمله حضرت امام(ره) را هرگاه می شنیدم از خودم سوال می کردم که چه تفاوتی بین دمکراسی و جمهوری است؟ مگر جمهوری زائیده و نتیجه یک فرایند دموکراتیک نیست؟

دولت های دموکراتیک یعنی دولت های قائل به دموکراسی و برآمده از دموکراسی دموکراسی یعنی حکومت اکثریت بر اقلیت  یعنی آنچه اکثریت می پسندد بر شئون جامعه حاکم شود.

پس چرا حضرت امام می فر مایند جمهوری دموکراتیک نه؟ مگر جمهوری با دموکراسی دریک راستا نیست؟

شاید بگوئیم نظر حضرت امام این است که پایه دولت اسلام و قوانین اسلام باشد نه هرچه اکثریت پسندید. پس چرا ایشان می فرمایند جمهوری دمکراتیک اسلامی نه؟ انگار واژه دموکراسی برخلاف معنی لغوی و اصطلاحی معنی سیاسی رایج شده ای در دنیای امروزی دارد که حضرت امام نمی پسندد نظام برخاسته از دین اسلام ادبیات سیاسی اش را از آن وام بگیرد.

چرا رهبری معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای واژه ای پرمعنا  و فاخر  جایگزین  کلمه دموکراسی کردند " مردم سالاری دینی"  چه تفاوتی بین مردم سالاری و دموکراسی است؟ مگر دموکراسی حاکمیت اکثریت بر اقلیت نیست؟ مردم سالاری نیز حاکم شدن نظر اکثریت است.تفاوت این دو دیدگاه در کجاست؟

تقابل دو رهبر عالی نظام اسلامی و دو مرجع بزرگ جهان تشیع و دو رهبر مسلمین جهان با معانی مصطلح و رایج دموکراسی حاکی از عدم تطابق این واژه با دین مبین اسلام و آموزه های دینی دارد. چرا؟ چگونه میتوان اثبات کرد که دموکراسی تفاوتی فاحش با مردم سالاری دینی دارد؟

 دو انتخابات اخیر ریاست جمهوری این تضاد آشکار دموکراسی رایج دنیا را با ارزش های الهی و انسانی آشکار کرد و مارا بیشتر به عمق نظرات فاخر و ارزشمند حضرت امام (ره) و رهبری عظیم الشان انقلاب آشنا ساخت.

انتخابات 88 در شرایطی برگزار شد که گروهها و احزاب طرفدار دموکراسی تمام قد به دفاع از میر حسین موسوی آمده بودند و برای پیروزی ایشان از هیچ امری حتی نمایش رای دادن رئیس ستاد کروبی به موسوی فرو گذار نکردند. پیروز انتخابات 88 کسی نبود که مدعیان دموکراسی بپسندند لذا به محض آگاهی از آراء مردم، روند برهم زدن بازی از سوی نامزد های بازنده و حامیان و رسانه های وابسته آغاز شد.

ادعای تقلب بزرگ ، ادعای انجام تخلفات گسترده و هزاران ترفند و توطئه ای که علیه نظام اسلامی طرح ریزی و اجرا شد و اگر نبود درایت حضرت امام خامنه ای و دعای خیر حضرت امام عصر(عج) و حضور گسترده مردم در دفاع از نظام مظلومشان معلوم نبود چه بر سر کشور می آمد فقط به این جرم که اکثریت ،نامزد اربابان قلعه دموکراسی را نپسندیدند و به وی رای ندادند.

مردم شریف ما در نهایت حیرت به واکنش مدعیان آزادی بیان و اندیشه و حقوق مردم در برابر رایشان می نگریستند.

8 ماه کشور در آتش خشم دموکرات ها سوخت و در پایان پس از ناامیدی از اثبات تقلب و تخلف مردم را نشانه گرفته و آنها را متهم به گداصفتی و ساندیس خوری و گشنه گی و نفهمی کردند.

اکنون سال 1392 بیست و پنجم خرداد است نامزد مورد حمایت طرفداران دموکراسی رای آورده است و با چیزی حدود 7دهم درصد پیروز دور اول شده اند. ناگهان تمامی حضرات با شور و شعف از برگزاری دموکراتیک ترین انتخابات دنیا در ایران و شعور سیاسی بالای مردم  و تشکر بسیار زیاد از فهم مردم وعدم وجود تقلب و تخلف در انتخابات دم می زنند.

از این گذشته تمامی بازنده های انتخابات که از معتقدین به مردم سالاری دینی هستند به نامزد پیروز تبریک گفته و به رای مردم احترام میگذارند.

و باز مردم انگشت حیرت به دهان مینهند همان انگشت هایی که هم در 88 و هم در 92 به عشق نظام و رهبری آبی رنگ شد.

بررسی این دو انتخابات به خوبی روشن کرد که دموکراسی رایج در دنیای غرب یعنی هرگاه نامزد مورد نظرت رای آورد همه چیز گل و بلبل است اما اگر خدای ناکرده نامزد رقیب رای آورد حتما تقلب شده و یا تخلف شده و یا مردم نفهم بوده اند که به اشخاص فهیم اردوگاه شما رای ندادند!

دموکراسی یعنی اعتبار نتیجه انتخابات به فرد پیروز بسته است.

دموکراسی یعنی صحت برگزاری انتخابات در صورتی مورد تائید است که نامزد مورد حمایت ما رای بیاورد.

دموکراسی یعنی در صورت رای آوردن رقیب و عدم توانایی جهت اثبات تقلب، آراء مهندسی شده است.

دموکراسی یعنی مردم بدانند در صورت رای ندادن به نامزد مرد حمایت ما کشور به آتش کشیده می شود.

دموکراسی یعنی نامزدی که پول ندارد رای هم ندارد.

دموکراسی یعنی نامزدی که حزب ندارد رای هم ندارد.

دموکراسی یعنی رویکرد ماکیاولی به قدرت هدف وسیله را توجیه میکند و برای رسیدن به قدرت هرکاری رواست.

دموکراسی یعنی تلقین وتحمیل گزینه خود به دیگران و تخریب وحشتناک  و ناجوانمردانه نامزد رقیب

دموکراسی یعنی تعصب بر نظر خویش و توهین به دارندگان اندیشه های دیگر

این مشخصه هاست که نظام اسلامی را به سوی تعریفی نو و متعالی به نام مردم سالاری دینی سوق داده است . مردم سالاری دینی ما در جمهوری اسلامی الگویی نو برای فرایند های دموکراتیک است الگویی برای تمامی کشورهای آزاد دنیا .

مردم سالاری دینی یعنی میزان رای ملت است چه این رای به احمدی نژاد باشد چه به روحانی

مردم سالاری دینی یعنی نامزد بازنده به برنده تبریک بگوید.

مردم سالاری دینی یعنی روزنامه ها و رسانه های مخالف برنده انتخابات نیز وی را رئیس جمهور منتخب مردم بدانند و بخوانند.

مردم سالاری دینی یعنی طرفداران نامزد های بازنده نیز در جشن طرفداران نامزد برنده شرکت کرده و با لبخند نظاره گر شادی هموطنانشان باشند.

مردم سالاری دینی یعنی احترام به رای اکثریت ،احترام به منتخب ملت، احترام به مجری انتخابات، احترام به قانون

مردم سالاری دینی یعنی احترام به یکدیگر احترام به نظر یکدیگر احترام به سلیقه یکدیگر احترام به تشخیص یکدیگر

مردم سالاری دینی یعنی تمامی شئون حاکم بر انتخابات از رفتارهای نامزد ها گرفته تا مجریان و طرفداران و ناظران مطابق با دستورات دین مبین اسلام باشد نه ملاحظات جناحی و سیاسی

 البته باید اذعان کرد که هنوز مردم سالاری دینی به طور کامل در کشور  ما حاکم نشده است و آنچه امروز در انتخابات رواج دارد ترکیبی از دموکراسی و مردم سالاری دینی است. اما چشم انداز نظام اسلامی نشان میدهد که به زودی تمامی ظرفیت های مردم سالاری دینی آزاد شده و جهان با دموکراسی وداع خواهد کرد.