ارجع یا موسی!

 چند روزی است بوی بهار از لیبی می آید. سرزمینی که قریب به سی سال است بهار را در سلولهای تاریک  عقده های خود برتر بینی و کبر و غرور فزاینده و حسادت فروزنده حاکمش به بند کشیده است. بهاری که به میهمانی آن سرزمین رفت و به دست میزبان فاسد در بند شد.
بهاری که غنچه هایش در ایران اسلامی شکفت،بوی معطرش بلندیهای جولان را تا کرانه های باختری رود اردن گرفت و در لبنان گل کرد. بهاری که بهار بود در زمستان ساده لوحی و کوته بینی حاکمان عرب دربرابر دژخیمان صهیونی..
بوی خوش بهار لبنان را مست کرده بود و مردمان مظلومش را امیدوار به گسترش بوی خوش بهار به سراسر کشورهای عربی.
در این هنگام بود که حاکم فاسد  لیبی، سرهنگ دیوانه، بهار را به کشورش دعوت کرد. بهار مهربان بود و بزرگوار دعوت را رد نکرد.در اندیشه های بزرگش رساندن پیام صلح و دوستی و وحدت اسلامی به امت مسلمان بود. بار سفر بست و رفت و دیگر برنگشت.
سالهاست که چشمانمان اشکبار دیدار دوباره بهار لبنان و شنیدن صدای رسایش است. سالهاست که با شنیدن نامش بغضی فروخورده در گلوهایمان چنگ می اندازد و سینه هایمان تنگ میشود. او گشایشی بود بر سینه های تنگ . سرهنگ  دیوانه بهار را به بند کشید اما بوی خوشش را نتوانست مهار کند. سالهاست که بوی خوش و شمیم مهرش را از سرزمین لیبی استشمام میکنیم. سرهنگ  دیوانه تکذیب می کند اما شمیم خوش بهار تکذیب شدنی نیست. سرهنگ  دیوانه جنایت میکند خون میریزد ظلم میکند تا از لیبی بوی خوش بهار استشمام نشود اما شمیم بهار ما بهشتی است.
اینک روز موعود نزدیک شده است. سرهنگ  دیوانه در حال سقوط است سقوطی که برای عاشقان بهار از سقوط فرعون مصر شیرین تر است. سقوط سرهنگ  دیوانه یعنی دیدن بهار، شنیدن صدای بهار ، اشک ریختن بر محاسن سفید شده و قامت خمیده اش.
سقوط سرهنگ  دیوانه یعنی درد دلهای سی ساله بهار و ناگفته هایش با ما شنیدن و دیدن و بوئیدنش
آزاد شدگان از بندهای مخوف سرهنگ  دیوانه میگویند بهار زنده است. دلهایمان را به گفته های این آزادشدگان خوش کرده ایم و بوی خوشی که از لیبی استشمام میکنیم.
ای سید و سالار لبنان، ای فرزند ایران،ای رنجور دردستان، بمان که دست های فرزندانت تو را از بند شیطان رها خواهند کرد. صدای شعارهایشان را بشنو! سید بیدار بمان! ما درراهیم .سید چشمانت را بازنگهدار روشنی آفتاب در انتظار آنهاست. سیدنا ارجع! برگرد به صدرمان ای "صدر"! برگرد که دلهایمان سخت منتظر توست. برگرد که آغوش پر مهرامام ایران در انتظار توست ای امام لبنان
برگرد ای "امام موسی"  قدومت را بر دید گانمان مینهیم و تن رنجورت را با گلاب کاشان مرهم می گذاریم.
برگرد و بیبن سید حسن عجب شیر دلاوری شده است . در مکتب تو شیران زیادی پرورش یافته و لبنان به ایشان میبالد ای "موسی لبنان"، ای "فرزند ایران"، برگرد.  شاید به خواست خدا با همه با هم در قدس نماز بگزاریم ."ارجع یا موسی کی تقر اعیننا" ما منتظریم.

کونو علی وعی ایها الاعزاء المصریین

                کونوا علی وعیٍ ایها الاعزاء المصریین!

 ده روز از خروش ملت مسلمان مصر بر حسنی مبارک دیکتاتور سی ساله میگذرد.  این قیام از همان آغاز شکل گیری در صدر اخبار همه رسانه های جهان قرار گرفت و تمامی دولت های منطقه و غربی با دقتی موشکافانه تحولات مصر را پیگیری میکنند.با این که جرقه این قیام مردمی از انتفاضه شجاعانه و قابل تحسین ملت مسلمان تونس شکل گرفت اما اهمیت وافر قیام مصری به حدی است که توجه رسانه ها را به خود معطوف کرده و خود را  به تیتر یک جهان رسانه تبدیل کرده است. دلیل این اهمیت کاملا واضح است.

 دولت کنونی  مصرنقش بسیار حساسی در ادامه عمر منحوس رژیم صهیونیستی دارد.سقوط رژیم مبارک بدون شک پایه های پوسیده صهیونیسم را لرزان تر از همیشه خواهد کرد و  شاید دیری نپاید که آرزوی دیرین امت مسلمان به حقیقت بپیونند و اسرائیل از صفحه روزگار محو شود.حمایت های دولت آمریکا و غرب تا آخرین لحظات از مبارک بیانگر عمق فاجعه ای است که برای منافع غربی در شرف وقوع است.

غرب که در شادی جدایی سودان و دادگاه قریب الوقوع رفیق حریری به مستی پایکوبی میکرد با سقوط دولت سعد حریری  مواجه شدوتا آمد به خود بجنبد تونس را ازدست داد.هنوز درگیر نحوه مدیریت حوادث تونس بود که مصر ،این پایگاه 60 ساله غرب در خاورمیانه با جرقه های تونسی همچون آتشفشانی شد که گدازه هایش تمام دولت های سلطه گر غربی را گرفت و سران رژِیم اسرائیل را به دلهره ای عظیم انداخت.

سرعت تحولات خاورمیانه غرب را شوکه کرده و امت اسلامی را امیدوار.اینک علاوه بر چشمهای شیطانی غرب،چشمهای دیگری نیز با بغضی فروخورده و قطرات لرزان اشک حوادث مصر،تونس،یمن و اردن را پیگیری میکند.

امت مظلوم و مستضعف مسلمان چشمان امید خویش را به حوادث اخیر خاورمیانه دوخته تا بارقه امیدی بر وحدت مسلمانان باشد و قدرت بالقوه عظیم اسلام که که توسط دیکتاتورهای عرب عامل آمریکا ،در بند کشیده شده است به زودی  به فعلیت برسد و دودمان سلطه شیاطین بر منطقه را برچیند.

در این میان تحولات مصر بسیار تاثیر گذار است. اگر دولت آینده مصر دولتی برآمده از خواست ملت مسلمان مصر باشد و خواسته های این مردم انقلابی را مو به مو اجرا کند تا تحقق آن وعده دیری نخواهد پایید.

سقوط دولت مصر،استقرار یک دولت مردمی و انقلابی ، قطع رابطه با رژِیم  غاصب اسرائیلی اعلام عدم رسمیت پیمان کمپ دیوید از جانب دولت جدید و باز کردن مرزهای غزه نتایج عظیم و باور نکردنی در پی خواهد داشت که ملت انقلابی مصر میتواند طلایه دار آن باشد و تا قیام قیامت براین افتخارات ببالد.

جهت رسیدن به این آروز می بایست انقلابیون مصری از خواص گرفته تا عوام ،احزاب سیاسی و تشکل های صنفی و کاگری ، دانشجویان و دانش آموزان انتفاضه خویش را مدیریت کرده و از رسوخ جریانات مرموز و مشکوک به صفوف مردمی جلوگیری کنند.

سران احزاب مخالف مبارک جدی تر وارد میدان مبارزه شده و هدایت مردم را برعهده بگیرند. سازماندهی اعتراضات پراکنده مردمی ،اطلاع رسانی دقیق به مردم ،جلوگیری از رسوخ بارقه های ناامیدی در دلهای انقلابیون و اعلام برنامه های آینده از وظایف آنهاست.

شعارهای و خواسته های مردمی نمی بایست فقط جنبه سلبی داشته باشد. در کنار شعارهای سلبی شعارهای ایجابی نیز لازم است. مردم می بایست خواسته های جدی خود را اعلام کنند. علاوه بر اینکه فریاد میزنند این را نمیخواهند ،فریاد بزنند که را میخواهند. اگر اسقاط  این نظام خواسته سلبی آنهاست . ایجاد کدام نظام خواسته ایجابی آنهاست؟ اگر مبارک باید برود چه کسی باید بیاید؟ اگر مرگ بر مبارک درود بر چه کسی؟

اگر خواسته های ایجابی به خواست ها و شعارهای انقلابیون اضافه نگردد زمینه سوء استفاده و موج سواری قیام مردمی توسط عده ای از عناصر خودفروخته فراهم میشود. در این شرایط هرکسی که بعد از مبارک بر مصر مسلط شود میتواند خود را برآمده از انقلاب مردمی بخواند چون مردم فقط میخواستند مبارک برود!

لذا وظیفه دانشمندان شهیر و نخبگان و اصحاب رسانه مصر بسیار خطیر و تاثیرگذار است. جهت دهی به خواسته های انقلابی و اعلام مواضع مردم وظیفه ایشان است.

نباید فرصت داد تا نزدیکان ناشناس دولت فعلی سوار بر موج احساسات مردمی شده و پوستین وارونه بپوشند و انتفاضه مردم را مصادره کنند.

مسئولیت خواص و عوام ملت مصر در این برهه حساس بسیار خطیر و بزرگ است. چشمان امید ملت های تحت سلطه دیگر کشورهای منطقه و حتی جهان به آنهاست. اگر خدای نکرده بعد از هزاران شهید و مجروح، دولت بعد از مبارک دولتی در همان مسیر ولی با ظاهری آراسته تر باشد، امید های شکل گرفته در دلهای آن ملت ها به یاسی خرد کننده تبدیل خواهد شد.

پس برادران و خواهران مصری بهوش باشید و نگذارید بر خون شهیدان انقلابی مصری پای بگذارند. مطمئن باشید دستهای همه مسلمانان جهان برای پیروزی شما بر آستان باری تعالی بلند است. پایدار باشید که صبح نزدیک است. شما طلایه دار بیداری بزرگ هستید"آگاه باشید ای عزیزان مصری"