و مادر خاموش شد!

                     

خبر چقدر دردناک و سوزناک ..

صبح- مهاباد- مراسم رژه هفته دفاع مقدس

جمعیت جمع شده اند. بچه ها بازی میکنند مادر ها زیر چشمی هواشون رو دارند. با صدای طبل بزرگ، بچه ها میدوند سمت مادر ها همه با شور و شوق به تماشای گام های استواری نشسته اند که قدرت و استقامتشان زمین را می لرزاند.

سکوت همه جارا فرا گرفته و بچه ها در آغوش مادرها و مادر ها در رویای بزرگ شدن نورچشمیشان تا روزی که قد بکشد و برای دفاع از میهنش در برابر دشمن بایستد.

مادر کودکش را با ذوق به سینه اش می فشارد... اما ناگهان دلش شور میزند، شور بچه اش، خدایا پسرم که همین جاست این چه حسی است؟ چشمان مادران اطرافش نیز نگاهی چون او دارد . اما بچه ها آرام در آغوش مادران نشسته اند و تماشا میکنند. اما دلشوره ول کن نیست. وقتی مادری دلش شور میزند حتما خبری  است..

و ناگهان خبر میرسد...

مادران و فرزندان به خون خویش میغلطند تا منافق خوک صفت لبخند تلخش را بزند و آرام از گوشه خیابان گورش را گم کند و برای اربابان کثیفش اس ام اس بدهد که: 

" زنده باد بر ما "ماموریت انجام شد! مادران در حسرت فرزندان ماندند و فرزندان در حسرت مادران!...

مادر آخرین نگاهش را به فرزندش کرد .پسرش سالم بود دیگر دلشوره نداشت . مادر خاموش شد...  و فرزند ناگهان دلشوره گرفت

خون گریه کنیم هم کم است  

آه از داغ دل مهاباد  

امان از دل خانه های بی مادر مهاباد

لعنت خدا بر رجاله های مزدور شیطان صفت!