حماسه یا هزینه؟

حضرت امام خمینی(قدس سره):
امـروز هم الان توطئه هست براى «...اینکه از حسن نیت جوان هاى ما، از صفاى سـریـره جـوان هـاى مـا اسـتفاده سوء بکنند فرض کنید بیخ گوش آنها بخوانند که خوب انـگـلیـس هـم مـثـل آمـریـکـا چـه فـرقى مى کند، بریزند آنجا را خراب کنند، خوب عراق هم مـثـل آنـجـا چـه فـرقـى مـى کـنـد، بـریـزنـد آنـجـا را هـم بـگـیـرنـد، فـرانـسـه هـم مـثل آنجا، که ما را معرفى مى کنند که نه تنها قضیه روى موازین نیست قضیه روى هرج و مرج است . اینها مى خواهند ما را معرفى کنند که ما مملکتمان هرج و مرج و درهم و برهم و هر کـه هـر کـارى دلش مـى خـواهـد بـکـند، تا به دنیا بفهمانند به اینکه یک مملکتى است که مـحتاج به قیم است...» (بیانات امام خمینى در جمع گروهى از دانشجویان اصفهان، صحیفه نور، ج10 )

 چند روزی بود که دل دل میکردم تا در باره حادثه ای بنویسم یا ننویسم؟ نه اینکه به این حادثه نقد نداشته باشم اما چون از نیت عاملان آن با خبر بودم و از تعصب ملی و دینی شان برخود میبالیدم و میبالم ،سعی کردم بغضم را درگلو بخشکانم . مجلس شورای اسلامی  پس ار مدتها که دانشجویان عدالت خواه و آحاد ملت شریف ایران خواستار قطع رابطه با رژیم منحوس بریتانیا بودند در مصوبه ای انقلابی دستور اخراج سفیر این کشور را صادر کرد. مصوبه ای که  ستونهای لندن را لرزاند! ملکه را از خواب پراند ! وعقل تو کله نخست وزیر نماند! همه چیز آماده تا بریتانیا بزرگترین حقارت چند ساله اخیر رو تجربه کند و سیلی محکمی از ایران اسلامی بخورد! اما نمیدانم ناگهان  چه شد که ورق تا حدودی برگشت . دانشجویان عزیز و غیوربعد از مصوبه مجلس ریختن دم سفارت و رفتند و تو و قس علی هذا... 

                           

این حرکت دانشجویان را اگر کسی می دید و خبر از مصوبه مجلس نداشت به احتمال قوی حدس میزد که طرح کاهش رابطه با بریتانیا تصویب نشده است که دانشجویان به صورت خود جوش به سفارت حمله کرده اند!

در حالی که به هیچ وجه چنین نبود و مجلس با قاطعیت به دولت محترم دستور داده بود تا زمینه را جهت اخراج سفیر تا دوهفته آینده فراهم کند و اقدامات انقلابی بعدی هم در راه است!

اما درحالیکه رسانه های جهانی خبر این حقارت انگلیس را کم کم به روی آنتن میبردند ناگهان با خوشحالی زائدالوصفی خبری جدید را کار کردند!

دستور بریتانیا به دیپلمات هایش جهت خروج از ایران به دلیل جمله دانشجویان به سفارت  و عدم توانایی ایران جهت پایبندی به کنوانسیون ژنو!

روباه مکار سریعا همه دیپلمات هاش رو از ایران فراخواند و دیپلمات های ایران رو هم اخراج کرد و با قدرت رسانه ایش فضای جهانی رو تحت سیطره گرفت که به دلیل عدم تامین امنیت دیپلمات های در ایران ما خود سفارتمان را تعطیل کرده ایم! (جون ننه و عمه شان) اما به هرحال جون ننه و عمه و همه کس و کارشان هم که بگوییم بریتانیا مظلوم شد و ما ظالم و مهاجم! درسته که افکار عمومی دنیا این روباه مکار رو خوب میشناسند اما به هرحال زمینه داشت  آماده  میشد تا سیلی محکمی بخوره و دمشو بذاره رو کولشو تا مدتها بره پی کارش اما نشد! چرا نشد؟ عزیزان  دانشجو پاسخ دهند؟ دوستان و همکلاسی های عزیز! وقتی مجلس مصوبه ای با این قدرت و ضریب بالای انقلابیزاسیون تصویب کرده حمله و تسخیر سفارت چه معنایی دارد؟؟ هنگامی که تمامی رسانه ها آماده میشوند تا خروج مفتضحانه سفیر بریتانیا را پوشش داده و عملیات حقارت روباه را کلید بزنند چرا باید با هیجان زدگی افراطی و جوانی  این عملیات بزرگ  به عملیات طلبکارانه ای برای  برتیانیا تبدیل شود. بهتر نبود به جای تجمع در برابر سفارت و شعارهای احساسی که منجر به جو زدگی برخی دانشجویان کم تجربه شود اجتماعی عظیم در برابر مجلس شورای اسلامی تشکیل و ضمن تشکر از این اقدام انقلابی مجلس خواسته های  دانشجویان  مطرح و در قالب بیانه ای اعلام میشد؟

شاید برخی دوستان قصد داشتند انقلابی از نوع انقلاب دوم سال 58 رقم بزنند اما  باید شرایط را بسنجند و هر قوه ای  را با محاسبه زمان و مکان و مصلحت جامعه اسلامی به فعلیت برسانند.

به هرحال ما که در برابر حرف های مفت  وایکینگ ها کم نمی آوریم و در برابر آنها فریاد میزنیم دانشجویان ما خیلی خوب کردند و کاش ازاین بدتر هم می کردند! و اگر دستسان رسیده بود پوستتان را هم میکندند! اما بین خودمان باید کمی بحث و جدل کنیم تا تصمیمان به خلق حماسه تبدیل به هزینه گزافه نشود!