منتظران

پویشی برای خواستن آمدنش

منتظران

پویشی برای خواستن آمدنش

وقتی فرق آسمان شکافت....

                                

    

وقتی که نیمه ماه مبارک گذشت وقتی که بر منبر طوری سخن گفتی که قلب حسنین لرزید وقتی این شب ها آرام وقرار نداشتی وقتی چشمان نافذت قلب کهکشان ها را می شکافت و در بهشت برزخی به جستجوی یار سفر کرده ات می گشتی، غم و ماتم حیران بود از حیرانی شدت غمی که در راه بود.یتیمی کم بود برای استعاره از نداشتنت. فشار و درد قلب مستولی بود بر زمین و آسمان حتی قبل از رفتنت، رود ها عطش خشکیدن گرفتند در حسرت نبودنت ، زمین و زمان مهیای قیامت میشوند بعد از تو، آنان بر این باور استوارند که بعد از مولا دیگر زندگی پوچ است. پرده گسترده شب، آرامش از روح بزرگ  تو میگیرد و سحر با شوق دیدار چشمان بیدارت  صفحه آسمان را میشکافد. چگونه باور کنند که دیگر شوقی نیست و لذتی نیست و آرامشی نخواهد بود. پس ای قیامت قیام کن!

مولای بزرگی ها و خوبی ها ،کیسه به دوش شب های غریبی یتیمان کوفه، ای مظلوم و مظلوم تر از مظلوم . قلم میزنم برای دل خودم قلم میزنم که اشکهایم را بنویسم قلم میزنم که نوک تیزش را برجگر سوخته ام بفشارم قلم میزنم تا بغضم را به تصویر بکشم تا خفه نشوم نه این که بتوان به نام تو قلم زد چه کسی جرات دارد قطره ای از دریای بیکرانت را بنگارد؟مگر می شود؟ مولای من !نمی دانم تو برای عدالت قیام کردی و یا عدالت به احترامت قیام کرد؟ آنچنان قیامی که تا قیام قیامت قیام عدالت به نام تو است.  نمی توان باور کرد رفتنت را پس ای قیامت قیام کن!

در میان خانه در حجره خویش آرام گرفته ای و فرزندان گرامت  پروانه وار طواف میکنند سرت را . مروارید مروارید از چشمان زینبین می بارد و عباس سر به شانه حسین سرخی چشمانش را پنهان میکند. حسن دستان پدر را در دست می فشارد. غم حیا می کند در حریم اهل بیت پرسه بزند ماتم شرم میکند که خاکش را بر صورت حسنین ببیند پس ای قیامت قیام کن!

غریبانه و مظلومانه  این است ساعات آخر زندگی امیر مومنان از ازل تا ابد. باور پذیر نخواهد بود رفتنش برای هیچ کس حتی دشمنانش .اسرافیل صور خویش را مهیا میکند تا هنگام بسته شدن چشمان خورشید بنوازد سرود آغاز یوم الساعه را  ولوله ای در عرش به پاست .خداوندا چه کسی میتواند خورشید را خونین سازد؟ چه کسی اینقدر شقی است که نتواند نور خورشید عالم تاب را تاب بیاورید و بیتابی خفاش گونه اش او را به سمت تاریک کردن خورشید سوق دهد؟

پناه می بریم به تو از جهالت دینی ، عبادت تو خالی ، خمره هایی پر از حماقت و کج فهمی که بایستند بر درگاهت به خیال عبادت و با پیشانی هایی که مهر شیطان دارند.

بارالها علی عالی اعلی به سوی تو می آید و یتمیانش را تا ابد به تو میسپارد. دلهایمان سخت تنگ منبر هایش خواهد شد. ماه لبخند زیبای مولا را نظاره میکرد هنگامی که بانویش از درب حجره وارد میشود با پارچه ای از حریر بهشتی و ظرفی از آب نقره گون تا بشوید زخم های دل همسرش را و ببندد سرنازنینش را و آرامش کند. بوی سیب در اطاق پیچید. زینب(س) ناخوداگاه آرام گفت مادر...

آب زمزمه مولا را حس کرد :

به سر آمد غم های من 

جان آمد برلب های من

بگذارید از جا خیزم

زدر آمد زهرای من

و ناگاه قلب مولای عالمیان ایستاد. همزمان قلب عالم ایستاد . چند لحظه ای اصلا زمان ایستاد همه مات و مبهوت هیچ حرکتی نبوده نه کسی شنیده و نه دیده همه ایستادند . وقت قیامت است؟ هنگامه برزخ است؟ جهان به پایان رسید؟

غم آنچنان سنگین است که بارش کمر عالم رادرجا شکسته است. خداوندا رحمی خوانده صبری خداوندا مرهمی دلهایمان آب شد ترکید قطره خونی شد و چکید. زبانم لال علی چشم از جهن فرو بست؟ آیه استرجاع بخوانیم؟ نه ما نمی توانیم و نتوانستیم. در فراق علی زندگی کردن برای هیچ محبی مقدور نیست. سکوت عرش تا فرش را گرفته است. هیچ کس را یارای باور کردن این مصیبت عظیم نیست یک نفر باید بخواند آیه استرجاع را این آیه کریمه دلهارا تکان میدهد وگرنه ضربان قلب همه دلهای عاشق علی  می ایستد.

ناگهان نوری سبز از حجره تابیدن گرفت و به حرکت در آمد قامت رعنایی بر چهار چوب در ایستاد صدای رسایش که برخواست همه جهان ساکت شد چشمهای کون و مکان به او دوخته شد. این علی است که برخواسته است؟ خداوندا سپاس علی شفا یافت معجزه خداوندی دلهایمان را نجات داد . عجب هیبتی عجب نوری عجب صلابتی

فرشتگان الهی لبخند به لب به تماشا آمدند ندایی آمد همهمه ممنوع! همه ساکت !حسن بن علی بن ابیطالب(ع) جانشین برحق مولایمان علی (ع)است که سخن میراند.

 و آنگاه نور سبز به سخن آمد: انا لله و انا الیه راجعون

محاسنی که روئید

  محاسنی که روئید

ایام حزن و ماتم حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) که شروع شد سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز مانند سنت هرساله دگرگون شد و برنامه های متفاوت مذهبی و پوشش های گسترده و کم نظیر عزاداری های میلیونی عزاداران غیور و دیندار ایرانی در سرتاسر میهن عزیزمان آغاز شد.

اما سیمای سیما امسال کمی متفاوت تر بود. و این تفاوت محاسنی بود که برچهره سیما روئید!

مجریان مرد سیما مخصوصا بخش های مختلف خبری همه باهم و در اقدامی هماهنگ به احترام عزای ابا عبدالله الحسین(ع) محاسن خود را به عادت دیرینه نتراشیدند و هیبت زیبای مردانه را پس از مدتها  در برابر چشمانمان به نمایش گذاشتند.

این سوال جدی همیشه برای من و امثال بنده مطرح بود که به فتوای تمامی مراجع معزز و معظم شیعه بیرون گذاشتن مو توسط بانوان و یا حضور با چهره آرایش کرده در برابر نامحرم ،حرام است. که این نکته در سیما با دقت نسبتا خوبی رعایت میشود تا حرامی اتفاق نیفتد. همچنین بنا به فتوای همه آن بزرگواران ، تراشیدن ریش برای مردان چه با تیغ و چه با ماشین در صورتی که صدق محاسن نکند حرام است. اما انگار این حرام با آن حرام کلی برای مسئولین سیما فرق داشته و دارد که دریغ از یک تار مو بر صورت برخی مجری های  مرد سیما که صدق مو کند چه برسد به صدق محاسن. 

                      

حتی  بنده و چند تن از فامیل و دوستان اصلا فکر نمی کردیم برخی از این آقایان به طور فیزیولوژیکی بتوانند محاسن داشته باشند. اما دیدیم که ما می توانیم و می شود!

 به حمدالله و المنه اکنون که شبکه های خبری ما روی امواج معجزه آسای ماهواره ای در تمامی خانه های مسلمانان جهان قابل دریافت شده ، ممکن است شیعیان سراسر جهان بپرسند که چرا در سیمای ایران اصرار بر حرام می شود؟ آیا سیما پاسخی برای این سوال دارد؟

اگر مجری زنی در برنامه ای به صورت سهوی گوشه ای از مویش نمایان شود چه فریاد ها که بلند نخواهد شد. اما مجری  مرد محترمی ریشش را شش تیغ کرده و در باب عرفان اسلامی به بحث نشسته است.

نمی گوئیم که هرکس محاسن دارد بهشتی  و هرکس ندارد ته ته دوزخ است!  

فرافکنی هم ممنوع ! ورود غیر کارشناسانه واحساسی هم ممنوع ! و از این قول ها که چه بسا ریشدارانی که ریاکارند و چه بسا شش تیغانی که مخلصند! و این حرف ها را  هم نداریم . حرام است آقا حرام!

اگرکاری  حرام است و جائز نیست دیگر تخفیف نداریم! کشف حجاب حرام است، تراشیدن ریش نیز حرام است. اگر رعایت شئونات اسلامی بربانوان الزامی است بر آقایان نیز حتما الزامی است.

اگر مجریان زن می بایست در نحوه گفتار و رفتار ،متانت و حیا را کاملا رعایت کنند البته مجریان جوان مرد نیز می بایست گفتار و رفتارشان سرشار از حجب و حیای ایرانی اسلامی باشد.

خلاصه این روز ها چشمانمان وقتی بخش های مختلف خبری را میبیند برق میزند و ذوق می کنیم.ما از این تریبون خشک و خالی خودمان ضمن تشکر از تمامی  مجریان گرامی که در این مدت حرمت ابا عبدالله الحسین(ع) را حفظ کردند ، خواهشمندیم بعد از ایام عزا نیز حرمت حکم خداوند متعال ( که خالق حسین (ع) است ) را حفظ کنند که اوجب واجبات است. و به راستی که رضایت خداوند متعال در گرو سر سپردن به احکام الهی است و حسین برای احیای ارزش های الهی قیام کرد و برخاست تا امربه معروف و نهی از منکر کند پس ازسیما  تقاضا مندیم امر به معروف و نهی از منکر را بر تمامی کارکنان اعم از زن و مرد اجرا کنند،تا  سیمای زن  و مرد شیعه مورد رضای خداوند متعال باشد.